Ενημερωτικό δελτίο για ζητήματα του Συλλόγου μας

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

Σ/φοι, 

Μαζί με τις ευχές μας για ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, σας στέλνουμε και ένα τελευταίο ενημερωτικό δελτίο για ζητήματα του Συλλόγου μας.

Σε άδεια έδρανα πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη η Τακτική Συνεδρίαση του Συλλόγου μας και μέσα σε ένταση, καθώς δεν είχαν καθοριστεί με ευθύνη του Προεδρείου, ημερήσια διάταξη και θεματολογία, ενώ επέδειξε μία φοβερή αδυναμία συντονισμού της συζήτησης που ακολούθησε - φαινόμενο συχνό τον τελευταίο χρόνο - με τον καθένα να πετάγεται όποτε ήθελε και να "πηδάει" από το ένα θέμα στο άλλο, χωρίς συνέχεια και κατάληξη.

Από τις 18/5 που έγινε η πρώτη ενημέρωση για τον ορισμό μόνο της ημερομηνίας της Τ.Γ.Σ., πέρασε ένας ολόκληρος μήνας μέχρι να επικαιροποιήσει ο πρόεδρος ημερομηνία και χώρο διεξαγωγής και μόνο μετά από επίμονη παρέμβασή μας (μόλις την Παρασκευή το απόγευμα, 15/6, για την Δευτέρα, 18/6 !!!), κυριολεκτικά στο παρά 5, αφαιρώντας μάλιστα αυθαίρετα ένα από τα τρία θέματα που προτείναμε (!), αυτό των εξελίξεων στην Προσχολική Αγωγή (τα άλλα δύο ήταν "οι Νέες Δομές στην Εκπ/ση" και "η Αφαίρεση της Παιδαγωγικής Επάρκειας από το Πτυχίο") και προσθέτοντας τον "Ετήσιο Απολογισμό".

Ακόμη κι έτσι, υπήρξε μεγάλη προχειρότητα στην παρουσίαση του απολογισμού, που ήταν ελλιπέστατος και δεν άφησε κανένα περιθώριο κριτικής εκ μέρους των Παρατάξεων, αλλά και μεμονωμένων σ/φων, που θα θέλανε να τοποθετηθούν. Ως παράταξη, είχαμε θέσει και παλαιότερα στο Δ.Σ. τις ενστάσεις μας για τον τρόπο που ο Πρόεδρος συντονίζει τις Συνελεύσεις και ζητήσαμε ν' ακολουθείται "η πεπατημένη" και δε φανταστήκαμε ότι θα επαναλαμβανόταν η διαδικασία (και μάλιστα σε Τακτική Γενική Συνέλευση) με τη μορφή της "ψιλοκουβεντούλας".

Επειδή στη Συνέλευση, σ/φος ζήτησε να τοποθετηθούμε ως Δ.Σ. στο θέμα της συμφωνίας για το Μακεδονικό, συνεδριάσαμε μία τελευταία φορά, προκειμένου να "συνδιαμορφώσουμε" ένα κείμενο. 

Η ΔΑΚΕ κατέβασε ένα μικρό κείμενο όπου εστίαζε μόνο στ’ ονοματολογικό, η ΔΗΣΥ περίμενε να συνδιαμορφώσουμε κάτι, η ΕΡΑ τοποθετήθηκε χωρίς κείμενο (στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ), οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ δεν κατέβασαν τίποτε, λόγω βεβαιότητας ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βρούμε κοινό τόπο στο ζήτημα (δήλωση που μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους, ωστόσο), εμείς καταθέσαμε το ακόλουθο, το οποίο τελικά ψήφισαν οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, άρεσε στη ΔΗΣΥ, αλλά δεν το ψήφισε, λόγω των πολλών αναφορών σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. και απέρριψε η ΔΑΚΕ, που θεωρεί όντως οικογένειά μας ΝΑΤΟ κι ΕΕ, παράγοντες "ειρήνης και σταθερότητας" ανά την υφήλιο και θέλει να δει και την ΠΓΔΜ εντός τους (όπως κι η ΔΗΣΥ εξάλλου).

ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ

Το Δ.Σ. του ΣΕΠΕ ΗΜΑΘΙΑΣ καταγγέλλει τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ, επειδή:

α) Δεν ανταποκρίνεται στην ιστορική αλήθεια και δεν πληροί τις προϋποθέσεις καλής γειτονίας κι ειρηνικής συνύπαρξης, αφού δεν ικανοποιεί το σύνολο των επίμαχων ζητημάτων: σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό, έναντι όλων (erga omnes), εξάλειψη αλυτρωτικών αναφορών στο Σύνταγμα της γειτονικής χώρας και μη αποδοχή ανιστόρητων εννοιών περί "μακεδονικού έθνους" και "μακεδονικής γλώσσας"

β) Το όλο εγχείρημα αναγνώρισης του νέου ονόματος της Π.Γ.Δ.Μ., επισπεύστηκε κάτω από τις πιέσεις ΝΑΤΟ κι Ε.Ε., προκειμένου η χώρα να ενταχθεί στην "οικογένειά" τους (γεγονός που αρχικά αρνιόταν η κυβέρνηση, ενώ τώρα, θα μεσολαβήσει ως "συστατική επιστολή"), ώστε να υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί τους, για να προχωρήσει η ευρωατλαντική ολοκλήρωση στα Δυτικά Βαλκάνια και να ισχυροποιηθεί η θέση τους έναντι των ανταγωνιστών τους, Ρωσίας και Κίνας.

γ) Η αποδοχή τού νέου ονόματος κι η επακόλουθη ένταξη της χώρας αυτής στις λυκοσυμμαχίες ΝΑΤΟ-Ε.Ε., εντείνει την ανασφάλεια και οδηγεί σε αποσταθεροποίηση την περιοχή, αφού αποδείχτηκε διαχρονικά ότι η εμπλοκή τους στις διακρατικές διαφορές οδηγεί σε συρράξεις κι επεμβάσεις, ενώ σ’ οποιοδήποτε διμερές πρόβλημα (αμφισβητήσεις συνόρων/συνθηκών, παραβιάσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, ανακίνηση ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων), νίπτουν τας χείρας τους, ως Πόντιοι Πιλάτοι.

δ) Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι με αυτές τις επιλογές θα ενισχυθεί η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας ("γεωστρατηγικό μεντεσέ" μάς αποκάλεσε "κολακευτικά" ο Αμερικανός Πρέσβης), η συμφωνία, σε συνδυασμό με τη σχεδιαζόμενη ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, θα μετατρέψουν την Ελλάδα σε μεγάλο γεωστρατηγικό στόχο (σε περίπτωση γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου), αλλά και ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε άλλες περιοχές τού πλανήτη κι αιματοκυλίσματος των λαών.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ  ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ 

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΗΜΑΘΙΑΣ

Δελτίο τύπου από την 1η ημέρα της 87ης Γ.Σ. της ΔΟΕ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ξεκίνησε σήμερα Σάββατο 23/6/2018, με καθυστέρηση τριών ωρών η 87^η Γ.Σ. της ΔΟΕ. Η καθυστέρηση δείχνει για μια ακόμη φορά τη χρόνια τακτική των παρατάξεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού σε κάθε συλλογική διαδικασία, είτε σε επίπεδο ΔΟΕ είτε σε επίπεδο Συλλόγων.   Στόχος, η αποφυγή της συζήτησης πάνω στα  μεγάλα ζητήματα που αφορούν την εκπαίδευση. Ν’ συγκαλυφθούν οι πολιτικές ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων, που υπηρετούν πιστά την αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου, όπως αυτή αποτυπώνεται στους Ευρωπαϊκούς και ιμπεριαλιστικούς θεσμούς (ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ) και στα εργαλεία εφαρμογής αυτής της πολιτικής. 

Με το ξεκίνημα του συνεδρίου η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών ο συνδυασμός που στηρίζει το ΠΑΜΕ»,  ανάρτησε γιγαντοπανό με τον πρωθυπουργό Α.Τσίπρα να κρατάει «γραβάτα-θηλιά»  στο λαιμό του λαού και  των εργαζομένων.

Οι ταξικές δυνάμεις υποδέχθηκαν με αγωνιστικά συνθήματα τον πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ όταν ανέβηκε στο βήμα για να χαιρετήσει τις εργασίες, αναδεικνύοντας τον συμβιβασμένο ρόλο της όλο το προηγούμενο διάστημα, ενώ πριν διαβαστεί χαιρετισμός της ETUCE, της ψευτοσυνδικαλιστικής καρικατούρας που έχει στηθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο εκπρόσωπος της ΑΣΕ και μέλος του Δ.Σ. της ΔΟΕ Σπύρος Μαρίνης διάβασε δήλωση, στην οποία ανέφερε:

 «Η ETUCE δεν είναι συνδικάτο. Είναι ένας γραφειοκρατικός μηχανισμός που προωθεί και στηρίζει τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου για την Παιδεία, γι’ αυτό χρηματοδοτείται αδρά.

Στις θέσεις του διατυπώνει, στα συνέδρια που διοργανώνει, καλλιεργεί την λογική της «ανταγωνιστικότητας» στην Εκπαίδευση, τις κατευθύνσεις για σύνδεση της Παιδείας με την αγορά και τις επιχειρήσεις, την αξιολόγηση… Το 2014 μάλιστα έφτασε σε σημείο να κάνει αυνάντηση με την φιλοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας.

Η λογική του «κοινωνικού εταιρισμού» δεν έχει καμμιά σχέση με τις ανάγκες του Εκπαιδευτικού Κινήματος, όπως και καμιά σχέση δεν έχει η τοποθέτηση της ETUCE  με τις αγωνίες και τους προβληματισμούς των συνέδρων της 87^ης Γενικής Συνέλευσης της ΔΟΕ.

Απαιτούμε η Γ.Σ ν’ αποφασίσει την αποχώρηση της ΔΟΕ από την ETUCE»

Στη Γ.Σ. απεύθυνε χαιρετισμό ο Πρόεδρος της ΑΣΓΜΕ  Δημήτρης Λάμπρου, καλώντας  σε κοινό αγώνα  εκπαιδευτικών – γονέων για την παιδεία των Λαϊκών αναγκών.

Η Γ.Σ. συνεχίζεται με την τοποθέτηση των αιρετών του ΚΥΣΠΕ, την έκθεση και κριτική των Πεπραγμένων.

 Αθήνα 23-6-2018

ΔΟΕ – ΟΛΜΕ εξωραΐζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, βάζουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα!

Στις 30 Μαΐου στις Βρυξέλλες, συναντήθηκε αντιπροσωπεία των Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. και της Ο.Λ.Μ.Ε., με τους αρμόδιους αξιωματούχους των τομέων Εκπαίδευσης και Εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της Ε.Ε. Οι ηγεσίες των δυο Ομοσπονδιών συνειδητά καλλιεργούν αυταπάτες για το ρόλο και το χαρακτήρα της Ε.Ε. Προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους πόσο “καλή είναι η Ε.Ε.”  και πόσο “κακή η ελληνική κυβέρνηση” που δεν κάνει μόνιμους διορισμούς. Κοροϊδεύουν τον κόσμο!

Ποιες λύσεις αναζητούν οι ηγεσίες των Ομοσπονδιών από τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όταν ο ίδιοι αναγνωρίζουν ότι κατεύθυνση της Ε.Ε. είναι η μείωση των δημοσίων υπαλλήλων; Πότε έπιασε ο πόνος την ΕΕ και τους θεσμούς της για το τι σημαίνει ελαστική εργασία και απολύσεις;

·       Στις 12-1-2018 στα μέτρα που ψηφίστηκαν για την 3η αξιολόγηση και που ΔΟΕ – ΟΛΜΕ αρνήθηκαν να κηρύξουν απεργία, υπήρχε ρητή διάταξη όπου απαγόρευε τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, ακόμα και αν υπήρχαν δικαστικές αποφάσεις.

·       Η στρατηγική της ΕΕ για τους εκπαιδευτικούς, υπερψηφίστηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ), το Σεπτέμβρη του 2008 και έλεγε: «Η καθιέρωση ανταγωνιστικών διαδικασιών επιλογής στη διαδικασία πρόσληψης των εκπαιδευτικών μπορεί να καταστήσει τη διδασκαλία ελκυστικότερη, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την πεποίθηση ότι "καθένας μπορεί να διδάξει"».

·       Στο 3ο Μνημόνιο για την Εκπαίδευση που ψήφισαν από κοινού κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι υιοθέτησαν τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Εκπαίδευση στη Ελλάδα (περικοπές, μείωση εκπαιδευτικών και τμημάτων, "αξιολόγηση", αυτονομία, επιχειρηματικότητα στην Εκπαίδευση).

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες καμώνονται ότι με τέτοιες συναντήσεις τα Ευρωπαϊκά όργανα θα γίνουν εργαλεία φιλολαϊκής πολιτικής!! Την ίδια στιγμή στα πλαίσια των Ευρωπαϊκών εξαμήνων η σημερινή κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση που αποδέχεται το πλαίσιο της ΕΕ για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας δεσμεύεται για νέα θηριώδη πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022, για πλεονάσματα 2,5% μέχρι το 2060. Δεσμεύεται ακόμα να εφαρμόζει τον δημοσιονομικό κόφτη στις μισθολογικές δαπάνες του Δημοσίου. Από αυτά τα ματωμένα πλεονάσματα, από το πάγωμα των διορισμών, από το τσεκούρωμα μισθών και συντάξεων ενισχύονται γενναιόδωρα βιομήχανοι και τραπεζίτες!

Χαρακτηριστικά η κυβέρνηση, κυνικά ομολόγησε για την επόμενη χρονιά ότι «οι ισχύοντες δημοσιονομικοί περιορισμοί καθιστούν αδύνατο κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα τον διορισμό μόνιμων εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, βάσει των πάγιων ισχυουσών διατάξεων»

Οι ηγεσίες των δυο Ομοσπονδιών (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, ΣΥΡΙΖΑ) σκόπιμα αποκρύπτουν το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, υπηρετούν πιστά την αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου, όπως αυτή αποτυπώνεται στους Ευρωπαϊκούς και ιμπεριαλιστικούς θεσμούς (ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ) και στα εργαλεία εφαρμογής αυτής της πολιτικής. 

Συνάδελφοι, για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται η ανάγκη το συνδικαλιστικό κίνημα να αλλάξει ρότα. Οι εργαζόμενοι, οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούμε να ζητούμε από τους λύκους της ΕΕ και των κυβερνήσεων τους να φυλάνε τα πρόβατα.

Ούτε βήμα πίσω! Απαιτούμε τη μονιμοποίηση εδώ και τώρα όλων των συμβασιούχων αναπληρωτών – καμιά απόλυση αναπληρωτή! 

Αθήνα, 22 Ιούνη 2018

Όλες και όλοι στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 14 Ιουνίου ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της 4ης αξιολόγησης! - Στη Βέροια, στις 19:00μ.μ., στην Πλ. Ωρολογίου!

Όλες και όλοι στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 14 Ιουνίου ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της 4ης αξιολόγησης!

Στη Βέροια, στις 19:00μ.μ., στην Πλ. Ωρολογίου!

Η κυβέρνηση ψηφίζει σήμερα, 14 Ιούνη, με τη γνωστή μορφή του κατ’ επείγοντος, νέο πολυνομοσχέδιο με δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που περιλαμβάνονται στην τέταρτη αξιολόγηση. Αρκετά από αυτά όχι μόνο διαψεύδουν πανηγυρικά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης περί επαναφοράς τάχα των συλλογικών διαπραγματεύσεων μετά το «τέλος των μνημονίων» αλλά στερεώνουν το έδαφος της νομιμοποίησης όλων των αντεργατικών μέτρων που έχουν έρθει ως σήμερα με βάση τον  «Κώδικα Εργατικού Δικαίου και Κώδικα Ρυθμίσεων Εργασίας».

 Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να παρασυρθεί από τις υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια της κυβέρνησης που τάζει λαγούς με πετραχήλια όσον αφορά τις συλλογικές συμβάσεις και τον κατώτερο μισθό. Η «μεταμνημονιακή Ελλάδα» όχι μόνο δεν φέρνει ανάκτηση των απωλειών και ανακούφιση για τον εργαζόμενο λαό, αλλά θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο την αντιλαϊκή επίθεση με βάση τα μνημόνια επιτήρησης της ΕΕ.

 Καλούμε όλους τους συναδέλφους να απαντήσουν αγωνιστικά στην κυβερνητική προπαγάνδα και στις νέες απάτες της κυβέρνησης.  Με το σύνθημα «μπροστά οι δικές μας ανάγκες» να δυναμώσει η πάλη απέναντι σε εργοδοσία-κυβέρνηση-ΕΕ, απέναντι σε νέα και παλιά μέτρα.

 Όλες και όλοι στα συλλαλητήρια των Σωματείων, των Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ στις 14 Ιούνη!

Να δυναμώσει ο διεκδικητικός αγώνας για:

Ø  Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές.

Ø Κατάργηση όλων των αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων και των 3 μνημονίων.

Ø Επαναφορά, υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ! Κανένας εργαζόμενος κάτω από τα 751 ευρώ.

Ø Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.

Ø Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.

Ø Κάτω οι φόροι - να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.

Ø Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου.

Ø Να γίνουν προσλήψεις στα δημόσια Νοσοκομεία, στα σχολεία, μόνιμων πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών και υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων.

Ø Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων στην Εκπαίδευση.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΗΜΑΘΙΑΣ

Για την απεργία στις 30 Μάη στο χώρο της Εκπαίδευσης

Στις 30 Μάη οι εργαζόμενοι, με τη συμμετοχή τους στην απεργία και τις συγκεντρώσεις του ταξικού κινήματος, χάλασαν τα σχέδια της κυβέρνησης, της μεγαλοεργοδοσίας και του εργοδοτικού συνδικαλισμού να στρατεύσουν τους εργαζόμενους και το κίνημά τους, στο όνομα της λεγόμενης «εθνικής ενότητας» και της ψευδεπίγραφης «κοινωνικής συμμαχίας», πίσω από τους στόχους μιας ανάπτυξης που έχει λίπασμά της το τσάκισμα των δικαιωμάτων τους.Οι μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις, οι απεργίες σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, στις μεταφορές, στα λιμάνια, στα μεγάλα έργα και αλλού, έδειξαν ότι δεκάδες Σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Επιτροπές Αγώνα και αγωνιστές συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έδωσαν παλικαρίσια τη μάχη για τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης.

Απέναντι στον εκφυλισμό και την επιχείρηση στοίχισης στους στόχους του κεφαλαίου...

Οι πλειοψηφίες του κυβερνητικού συνδικαλισμού σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ μέσα από τη λεγόμενη «Πανεθνική Ημέρα Δράσης» επιδίωξαν να φορέσουν «καπέλο» στους εργαζόμενους αιτήματα και στόχους που καμία σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους, αντίθετα υπηρετούν τις επιδιώξεις των επιχειρηματικών ομίλων.

Στο πλαίσιό τους είχαν ως αίτημα την «ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στην Εκπαίδευση», που σημαίνει προσαρμογή του σχολείου, του περιεχομένου και της λειτουργίας της Εκπαίδευσης όχι στις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών, αλλά στις ανάγκες του κεφαλαίου. Στο στόχο αυτό συμφωνούν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αλλά και οι δυνάμεις τους στις Ομοσπονδίες και τα Σωματεία.

Μπροστά στην απεργία στις 30 Μάη στον κλάδο της Εκπαίδευσης, τα Σωματεία, οι Επιτροπές Αγώνα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δώσαμε τη μάχη ώστε να υπάρχει συμμετοχή, να μπουν στο επίκεντρο οι δικές μας ανάγκες και διεκδικήσεις, να κυριαρχήσουν αιτήματα και στόχοι πάλης που ανταποκρίνονται στις μορφωτικές ανάγκες και τα δικαιώματα των μαθητών μας. Στις μαζικές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλη την Ελλάδα εκφράστηκε με τη συμμετοχή του ένα πρωτοπόρο κομμάτι συναδέλφων εκπαιδευτικών που πήγε κόντρα στη λογική της απάθειας, της απογοήτευσης και της ηττοπάθειας που καλλιεργούν όλες οι άλλες δυνάμεις σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ.

 
Η εικόνα που παρουσίασαν αυτές οι ηγεσίες ήταν πραγματικά τραγική. Στη συγκέντρωση της πλατείας Κλαυθμώνος ήταν κυριολεκτικά τρεις και ο κούκος. Εικόνα πραγματικής αποδιοργάνωσης για τον μεγαλύτερο κλάδο του Δημοσίου.

Είχαν φροντίσει φυσικά αυτές οι δυνάμεις να υπονομεύσουν την απεργία που οι ίδιοι αποφάσισαν. Ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ) είπε χαρακτηριστικά ότι «η ΑΔΕΔΥ δεν ρώτησε την ΟΛΜΕ για να κηρύξει απεργία», ενώ ισχυρίστηκε πως οι καθηγητές «είναι στα σχολεία για να μην διαταραχθούν οι εξετάσεις των μαθητών». Η ΔΟΕ (ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ - ΣΥΡΙΖΑ) δεν μπήκε καν στον κόπο να βγάλει ανακοίνωση.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι συγκεκριμένες ηγεσίες προκηρύσσουν κινητοποιήσεις και μετά δεν κάνουν τίποτα για την επιτυχία τους. Δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την οργάνωση του αγώνα του κλάδου απέναντι στο νόμο - λαιμητόμο του Κατρούγκαλου, απέναντι στον απεργοκτόνο νόμο, απέναντι στην αντιδραστική «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών. Αυτήν τη φορά όμως ξεπέρασαν τον ίδιο τους τον εαυτό!

Φαίνεται πιο ξεκάθαρα από ποτέ πως το ζήτημα της αλλαγής των συσχετισμών στα Σωματεία και τις Ομοσπονδίες δεν είναι ένα θεωρητικό ζήτημα αλλά μια υπερεπείγουσα αναγκαιότητα, αν θέλουμε να ανασάνει το κίνημα από τη θηλιά του κυβερνητικού - συστημικού συνδικαλισμού. Κάθε εκπαιδευτικός που νιώθει αυτήν την ανάγκη έχει θέση στις γραμμές του ταξικού κινήματος.

...και τις δυνάμεις που συμβάλλουν στην υπονόμευση κάθε αγωνιστικής δράσης

Η απεργία στις 30 Μάη έδωσε επίσης την δυνατότητα να αποκαλυφθούν ακόμα περισσότερο στα μάτια των συναδέλφων οι ηγεσίες που χαρακτηρίζονται για τον τυχοδιωκτισμό τους. Μιλάμε για την ηγεσία των «Παρεμβάσεων», που κινείται στο χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Από κοινού με τη ΔΑΚΕ, την ΠΑΣΚ/ΔΗΣΥ και τον ΣΥΡΙΖΑ επιδίωξαν να βάλουν φρένο σε κάθε προσπάθεια αγωνιστικής δράσης και συσπείρωσης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική.

Την στιγμή που ο κλάδος έπρεπε να αναμετρηθεί με την κυβερνητική πολιτική, οι δυνάμεις αυτές έσπερναν την απογοήτευση και την αδράνεια, μιλώντας για απεργία των εργοδοτών, για λοκ άουτ, ότι οι εργαζόμενοι θα έδιναν μια άλλη μέρα τη μάχη. Μπλοκάρισαν αποφάσεις συμμετοχής στην απεργία σε δεκάδες Διοικητικά Συμβούλια ΕΛΜΕ και Συλλόγων, καλλιέργησαν την αδράνεια και την απογοήτευση, ακόμα και σε πιο πρωτοπόρα τμήματα συναδέλφων, μιλώντας για «απεργία των εργοδοτών». Σε πολλά σωματεία, οι συνδικαλιστές τους δήλωσαν ανοιχτά πως δεν θα απεργήσουν.

Ο μόνος τους καημός ήταν να βγουν ψηφίσματα ώστε «να αποσυρθεί η ΑΔΕΔΥ από την "Κοινωνική Συμμαχία"». Για χρόνια οι «Παρεμβάσεις», από κοινού με τη ΛΑΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, έσπερναν αυταπάτες για το ρόλο της ΑΔΕΔΥ. Ακόμα και σήμερα καλλιεργούν την αυταπάτη ότι «η ΑΔΕΔΥ δεν είναι το ίδιο με τη ΓΣΕΕ», «έχει πιο ριζοσπαστικές θέσεις» κ.λπ., γι' αυτό και η επιμονή τους να αποσυρθεί η ΑΔΕΔΥ από την «κοινωνική συμμαχία». Οι ίδιες δυνάμεις έβαλαν το χεράκι τους ώστε με όχημα την ΑΔΕΔΥ αλλά και τις ΟΛΜΕ - ΔΟΕ οι εργαζόμενοι να σέρνονται πίσω από τα συλλαλητήρια υπέρ της «σκληρής διαπραγμάτευσης» και του «υπερήφανου όχι» στο δημοψήφισμα. Στο συνέδριο της ΔΟΕ το 2016, οι συνδικαλιστές των «Παρεμβάσεων» μας κουνούσαν από το βήμα την αφίσα της ΑΔΕΔΥ που καλούσε στις συγκεντρώσεις υπέρ της δήθεν «σκληρής διαπραγμάτευσης» της κυβέρνησης με τους «θεσμούς». Καλλιέργησαν συνειδητά αυταπάτες για τη δήθεν «πρώτη φορά αριστερά», υποστήριζαν πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι «αριστερόστροφη, άρα και πιο ευάλωτη στην πίεση του κινήματος». Ακόμα και λίγες μέρες πριν την απεργία, στις 11 Μάη, στην κινητοποίηση για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά των εργαζομένων στο Δημόσιο, οι συνδικαλιστές των «Παρεμβάσεων» ήταν χέρι - χέρι με τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές και στην πορεία και κρατούσαν τα εξαπτέρυγα της ΑΔΕΔΥ.

Όπως όταν φούσκωνε το ρεύμα των αυταπατών πως δήθεν μια «κυβέρνηση της Αριστεράς» θα δώσει λύσεις στα λαϊκά προβλήματα, έτσι και τώρα που δυναμώνει σε τμήματα εργαζομένων η απογοήτευση, ο φόβος και η ανασφάλεια, ο χώρος του καιροσκοπικού συνδικαλισμού εμφανίζεται σαν φτερό στο άνεμο, ένα και το αυτό με το κυρίαρχο ρεύμα, πραγματικό σκορποχώρι που λειτουργεί υπονομευτικά στην προσπάθεια ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ρωτάμε με ειλικρίνεια: Μπορούν οι εκπαιδευτικοί να δείξουν εμπιστοσύνη σε αυτές τις ηγεσίες και σε αυτήν τη γραμμή πάλης; Αποτελούν φερέγγυα δύναμη για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος;

Αναρωτιόμαστε, μέσα από ποιο συλλογισμό η ηγεσία των «Παρεμβάσεων», που στην ΟΛΜΕ καταψήφισε την πρόταση για την απεργία στις 12 Γενάρη για τον απεργοκτόνο νόμο, αναφέρει σήμερα εκείνη την απεργία ως «την πραγματική απεργία από τα κάτω», σε αντιδιαστολή με την απεργία της 30ής Μάη; Οι συνάδελφοί μας δεν είναι χρυσόψαρα, δεν ξέχασαν ότι και την απεργία ενάντια στον απεργοκτόνο νόμο την πάλεψαν οι εργαζόμενοι με δουλειά από τα κάτω, σωματείο το σωματείο, κόντρα σε δυνάμεις που μιλούσαν για κομματικές απεργίες, για περιχαράκωση κ.λπ.

Για χρόνια η ηγεσία αυτού του χώρου, από κοινού με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, αποκαλούσε το ΠΑΜΕ διάσπαση στο κίνημα και «κομματικό βραχίονα του ΚΚΕ». Η ίδια η ζωή τούς διέψευσε. Καθημερινά αποδεικνύεται ότι τα Σωματεία, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, οι Επιτροπές Αγώνα και συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι το πιο μαχητικό, το πιο συγκροτημένο, το πιο αγωνιστικό τμήμα του συνδικαλιστικού κινήματος. Αποδεικνύεται πόσο κρίσιμη για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος ήταν η συγκρότηση του ΠΑΜΕ στις 3 Απρίλη 1999.

Δυναμώνουμε την προσπάθεια για ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση δυνάμεων

Η πείρα του συνδικαλιστικού κινήματος και στην Εκπαίδευση, όπως και η εικόνα των απεργιακών συγκεντρώσεων στις 30 Μάη, δείχνει σε ποια γραμμή πάλης μπορεί να συστρατευθεί κάθε εργαζόμενος που θέλει να παλέψει για το δίκιο του, για τη ζωή τη δική του και το μέλλον των παιδιών του.

Στις συγκεντρώσεις και τις πορείες του ΠΑΜΕ χτύπησε και χτυπάει η καρδιά του εργατικού κινήματος. Η θέση κάθε αγωνιστή, κάθε καλοπροαίρετου συναδέλφου, είναι εδώ! Οφείλουμε να δυναμώσουμε την προσπάθεια να συσπειρωθούν ακόμα περισσότερα σωματεία, ακόμα περισσότεροι συνδικαλιστές με τη γραμμή της ταξικής πάλης. Η πραγματική δύναμη και ελπίδα βρίσκεται εδώ!

 

Νίκος ΔΑΡΔΑΛΗΣ
Μέλoς του ΔΣ της ΟΛΜΕ και στέλεχος του ΠΑΜΕ